H.A.Y

Bir tarla düşünün: İçinde domates, biber, patlıcan ekili; tavukların, horozların özgürce dolaştığı, taklacı güvercinlerin özgürce kanatlarını çırptığı, köpeklerin koşturduğu… Rüzgâr sesinin her tonunu dinleyebileceğiniz, huzurun her yanınızı saracağı tamamen size ait bir alan  hayal edin.

İşte o tarladaki badem ağaçlarının altında kimi zaman gazete okurdu, kimi zaman kestirirdi. Gözlerini dinlendirdiği kestirmelerinin her birinde, hayalini kurduğu projesini hayata geçirmek vardı babamızın. 2012 yılında hayata gözlerini kapattığında ömrü vefa etmedi projesini gerçekleştirmeye…

2014’ün Kasım’ında ilk temel betonunu attığımızda, yüreğimizde asla yok olmayacak bir anıyı ölümsüzleştirmek için de ilk adımı atmıştık. İzmir’in en iyi mimarlarından birine yakışır iş yapmamız gerektiğini biliyorduk. Bunun için annemiz Hülya Yıldırım’ın hiçbir zaman eksilmeyen manevi desteğiyle üç kardeş olarak, hayatımızın en önemli mimari projesine başladık. Başladığımız öyle bir proje ki; bu işi tanımlayacak her türlü kelime, yaşatmak istediğimiz hatıranın değerini açıklamaya yetmeyecekti. Biz de bu hayali bir iş-proje olarak görmedik. Babamızın hayallerini gerçeğe dönüştürüyorduk, bir anıyı ölümsüzleştiriyorduk… Her bir köşesine huzurun, sevginin, emeğin ekildiği evimizin tarlasına, aynı duyguları tatmak isteyen başka insanların da gelebileceği bir yer yaratmayı istedik. Böylece babamızın hayalleri, onun ölümsüz hatırasıyla başkalarının hayallerini gerçeğe dönüştürecek ve sonunda Hilal Aslan Yıldırım, HAY Hacımemiş Alaçatı’ya adını böyle vermiş olacaktı.